SENTENCJA

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Elżbieta Mazur – Selwa Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ WSA Joanna Zdrzałka Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek – Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi K. B. na bezczynność Wójta Gminy […] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Wójta Gminy [….] do udzielenia odpowiedzi na wniosek w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt; II. stwierdza, że bezczynność nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa; III. zasądza od Wójta Gminy […] na rzecz skarżącego K. B. kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Sądu) K. B. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Wójta Gminy […] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej. Zarzucił naruszenie art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2014 r., poz. 782 ze zm. – zwanej dalej „ustawą”), poprzez nieudzielenie informacji zgodnie z wnioskiem z dnia 1 sierpnia 2014 r. Skarżący zawnioskował o zobowiązanie Wójta Gminy […] do udostepnienia żądanej informacji oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Skarżący podał, że w dniu 1 sierpnia 2014 r. wystąpił do Wójta Gminy […] o udostępnienie informacji publicznej w zakresie:

„1. Jakie rejestry /ewidencje /systemy komputerowe /systemy finansowo – księgowe zawierające informacje dotyczące zawieranych umów /zobowiązań/ wydatków funkcjonują?

Odpowiedzi do każdego funkcjonującego zbioru:

1. Czy zbiór informacji prowadzony jest w formie elektronicznej?

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie z pkt. 1 ppkt. 1 w odniesieniu do zbioru:

1. Jakie oprogramowanie służy do prowadzenia zbioru? Jakie oprogramowanie bazodanowe wspiera funkcjonowanie zbioru? Wnoszę o przesłanie stosownych umów (wraz z załącznikami i specyfikacją), faktur i protokołów zdawczo – odbiorczych.

2. Jakie są możliwe kryteria przeszukiwania zbioru?

3. Czy oprogramowanie wykorzystywane do prowadzenia zbioru umożliwia wydruk zestawienia /eksport informacji w zakresie pozycji spełniających określone kryteria. Jakie są możliwe kryteria przeszukiwania zbioru na potrzeby przygotowania zestawienia /eksportu informacji? Jakie dane może zawierać to zestawienie /eksport z zbioru? W jakich formatach danych możliwe jest sporządzenie zestawienia /eksportu z zbioru?

4. Z jakim wyprzedzeniem nie dłuższym niż 14 dni należy uprzedzić urząd o woli wglądu do wymienionego rejestru?

2. Jakie informacje odnośnie pozycji gromadzi zbiór?

3. Jakie przepisy (ustawy, rozporządzenia, zarządzenia, regulaminy itp.) regulują funkcjonowanie zbioru? Wnoszę o przesłanie ich kopii.

4. Czy zaplanowana jest publikacja tego zbioru?

2. W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie z punktu 1 – na jakim etapie jest wdrożenie centralnego rejestru umów?

3. Czy wprowadzony jest elektroniczny System Zarzadzania Dokumentacją? Jakie metadane są gromadzone dla spraw o symbolu 215 (w tym 2150 i 2151) i 272?”.

Wskazał, że pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. organ udzielił odpowiedzi wskazując na nieprowadzenie i brak zamiaru założenia elektronicznego rejestru umów oraz nieprowadzenie elektronicznego Systemu Zarządzania Dokumentacją.

W ocenie K. B. udzielona przez organ odpowiedź była niepełna, a tym samym nie wyczerpywała prawnych obowiązków określonych w ustawie. W odpowiedzi na pytanie 1 organ nie wskazał jakie rejestry/ systemy komputerowe/ systemy finansowo-księgowe zawierające informacje dotyczące zobowiązanych/ wydatków funkcjonują poprzestając na stanowisku dotyczącym rejestru umów, dodatkowo tylko elektronicznego. Skarżący zauważył, że zasadniczo ustawodawca nie reguluje kwestii form prowadzenia rejestrów, co stanowi element wewnętrznej organizacji jednostki, jednakże już choćby z samej ustawy o rachunkowości wynika obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Zatem organ winien przedstawić informację o ewidencjach lub systemie finansowo-księgowym, czego nie uczynił. Skarżący zauważył, że zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych zestawienie (rejestr) umów stanowi informację publiczną. Dotyczy to także zasad organizacji takich rejestrów a także treści wszystkich umów cywilnoprawnych dotyczących majątku publicznego, faktur czy rachunków związanych z tymi wydatkami.

Zdaniem skarżącego także odpowiedź organu na pytanie 2 nie spełnia wymogów prawa, gdyż zawęża odpowiedź do elektronicznego rejestru umów, stanowi „grę słów”.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy […] wniósł o jej oddalenie, względnie umorzenie postępowania z uwagi udzielenie skarżącemu informacji o jaką wnioskował, a także zasądzenie na rzecz organu zwrotu kosztów postępowania.

Organ potwierdził, że w dniu 31 lipca 2014 r. otrzymał za pośrednictwem poczty e-mail wniosek o udostępnienie informacji publicznej, na który odpowiedział pismem z dnia 14 sierpnia 2014 r. informując wnioskodawcę, że nie posiada oraz nie jest w trakcie wdrażania elektronicznego rejestru umów oraz, że nie prowadzi elektronicznego systemu zarządzania dokumentacją. Zdaniem organu,

w przepisanym przez prawo terminie, wykonał nałożony ustawą obowiązek, tj. udostępnił informację publiczną. W odpowiedzi tej zawarte zostały informacje stanowiące odpowiedź na wszystkie punkty zawarte we wniosku z 31.07.2014 r. Zdaniem Wójta logicznym jest, że skoro organ nie posiada oraz nie jest w trakcie wdrażania elektronicznego systemu umów i nie wprowadził elektronicznego systemu zarządzania dokumentacją, o czym poinformował skarżącego, to nie można wymagać od niego dodatkowych informacji odnoszących się do rodzaju informacji gromadzonych przez zbiór czy możliwych kryteriach przeszukiwania zbioru.

Jako bezpodstawne organ ocenił zarzuty skarżącego o przedstawieniu niepełnej, wymijającej czy też nieadekwatnej informacji.

Odnośnie argumentów dotyczących obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych Wójt zaznaczył, że pozostają ona poza zakresem przedmiotowej skargi. Wyjaśnił, że przeprowadzona w tym zakresie kontrola nie wykazała nieprawidłowości a ponadto nie jest wymagane przepisami prawa prowadzenie ksiąg rachunkowych w systemie komputerowym tworzącym system finansowo-księgowy.

Z tego względu organ nie był zobowiązany podawać informacji o tego rodzaju ewidencji finansowo-księgowej prowadzonej w Gminie.

Reasumując organ zawnioskował o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego oraz o nieobciążanie kosztami postępowania, gdyż udzielona informacja była pełna, wyczerpująca i udostępniona w zakreślonym przez przepisy prawa terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje;

Skarga zasługuje na uwzględnienie, albowiem udzielona przez Wójta Gminy […] pisemna odpowiedź 14 sierpnia 2014 r. nie stanowi realizacji jego wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. o udzielenie informacji publicznej.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów administracji publicznej w przypadkach określonych w pkt 1 – 4.

Przepisy cyt. ustawy nie definiują na czym polega bezczynność organów administracji publicznej, lecz w orzecznictwie sądów i doktrynie przyjmuje się, iż bezczynność ma miejsce wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podejmuje czynności, które „pozwoliłyby zakończyć postępowanie wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu” (patrz T. Woś, Postępowanie sądowoadministracyjne, Wyd. Prawnicze PWN, Warszawa 1996, s. 62 – 63).

Skarga na bezczynność ma na celu zwalczanie zwłoki w załatwieniu sprawy poprzez spowodowanie wydania przez organ oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności.

Z bezczynnością podmiotu zobowiązanego na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy podmiot ten „milczy” w sprawie wniosku strony o udostępnienie informacji publicznej, tj. nie udostępnia żądanej informacji w ustawowym terminie (art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, Dz.U. Nr 112, poz. 1198), nie wydaje decyzji w sytuacji gdy zachodzą podstawy do odmowy udostępnienia informacji publicznej z przyczyn wskazanych w art. 5 cyt. ustawy, bądź nie informuje wnioskodawcy, iż żądana informacja nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się szerokie pojęcie informacji publicznej, uznając za informację publiczną każdą wiadomość dotyczącą faktów i danych wytworzoną przez władze publiczne oraz podmioty, które tą władzę realizują bądź w zakresie swoich kompetencji gospodarują mieniem publicznym (patrz. Wyrok NSA z dnia 30.10.2002 r., sygn. akt II SA 1956/02, wyrok NSA z dnia 7.12.2010 r., sygn. akt II OSK 1774/10).

Udostępnienie informacji publicznej następuje w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem, chyba że środki techniczne jakimi dysponuje podmiot obowiązany do jej udostępnienia nie umożliwiają jej udostępnienia zgodnie z wnioskiem.

Nie budzi żadnych wątpliwości, że Wójt Gminy […] jest organem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej, co wynika z treści art. 1 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy (patrz również wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 lipca 2006 r., sygn. akt P 24/05). Ta kwestia nie jest sporna w tej spawie. Również żądana przez skarżącego informacja jest informacją publiczną. Skarżący zwraca się o udzielenie mu informacji „jakie rejestry (ewidencje, systemy komputerowe, systemy finansowo – księgowe) zawierające informacje dotyczące zawieranych umów (zobowiązań, wydatków) funkcjonują”. W dalszej części wniosku precyzuje go jeszcze bardziej.

Nie budzi wątpliwości Sądu, że wniosek zawiera żądanie udzielenia informacji „jakie rejestry zawieranych umów funkcjonują w gminie”.

Skarżący nie domaga się przesłania rejestrów w formie elektronicznej. Wobec tego odpowiedź organu, „że gmina nie prowadzi rejestrów w formie elektronicznej” nie jest udzieleniem informacji publicznej zgodnie z wnioskiem skarżącego.

Przepis art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. f stanowi, że udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o zasadach funkcjonowania podmiotów, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych (art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. f).

Z tych względów, że żądana informacja jest informacją publiczną Sąd zobowiązał Wójta do rozpoznania wniosku skarżącego.

Zdaniem Sądu stwierdzona bezczynność nie miała charakteru rażącego naruszenia prawa, biorąc pod uwagę datę złożenia wniosku i udzielenie informacji w ustawowym terminie.

Prezentowane przez organ stanowisko wynika z błędnego zrozumienia wniosku.

Z tych względów na zasadach przepisów art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a.