Kolejna wizyta Ojca świętego Jana Pawła  II do ziemi ojczystej miała miejsce już w wolnej Polsce. Przebiegała ona w dwóch etapach. Pierwszy miał miejsce w czerwcu a drugi w sierpniu roku Pańskiego 1991.
– I etap przypadł na dni:  01.06.1991 – 09.06.1991
– II etap przypadł na dni: 13.08.1991 – 16.08.1991

W czerwcu 1991 r. papież odwiedził: Koszalin, Rzeszów, Przemyśl, Lubaczów, Kielce, Radom, Łomżę, Białystok, Olsztyn, Włocławek, Płock, Warszawę.

Witając Polskę na lotnisku pod Koszalinem, Papież powiedział: „Raduję się z tego wielkiego dobra, jakie się stało i wciąż się dokonuje w mojej Ojczyźnie. Serdecznym moim pragnieniem jest głosić pokój moim Rodakom. Ten pokój, który umniejsza zwątpienie, przywraca zgodę i pobudza do miłości. Pielgrzymka ta  odbyła się pod hasłem „Bogu dziękujcie, ducha nie gaście”.

Głównym motywem pielgrzymki było dziękczynienie za odzyskanie wolności. Papież chciał je złożyć Bogu razem z rodakami. Nie unikał jednak trudnych tematów. Pielgrzymka była wielkimi narodowymi rekolekcjami. Papież przypominał o  sprawach podstawowych – o Dekalogu „dziesięciu słowach, od których zależy przyszłość narodu, państwa, Europy, świata” (jak powiedział 1 czerwca w Koszalinie). Zainaugurował też II Ogólnopolski Synod Plenarny i dokonał beatyfikacji – bp. Józefa Sebastiana Pelczara, matki Bolesławy Lament, o. Rafała Chylińskiego i Anieli Salawy.

W sierpniu 1991 r. papież odwiedził: Kraków, Wadowice, Częstochowa, Kraków-(pożegnanie). Głównym celem jego wizyty było przewodniczenie obchodom VI Światowego Dnia Młodzieży w Częstochowie. Na zaproszenie papieża odpowiedziało wówczas ponad półtora miliona młodych z 85 krajów. Hymnem VI ŚDM w Częstochowie była pieśń „Abba Ojcze”. Po raz pierwszy spotkała się tu młodzież z byłego bloku wschodniego i zachodniego, stąd określenie tego spotkania „biblijną karawaną poprzez kontynenty”. Podczas tej pielgrzymki Jan Paweł II mógł po raz pierwszy przemawiać do żołnierzy, nauczycieli, więźniów, mógł spotkać się w szpitalu z chorymi dziećmi, ich rodzicami i personelem, po raz pierwszy przekroczył próg świątyni prawosławnej i protestanckiej. Przemawiał do przedstawicieli świata kultury w Teatrze Narodowym oraz korpusu dyplomatycznego w nowo utworzonej Nuncjaturze Apostolskiej. „Bogu dziękujcie, ducha nie gaście”.

ks. proboszcz Józef Pańczuk