Przez kilka lat trwały rozmowy na temat braku wentylacji w naszym parafialnym kościele. Jej brak powodował coraz większe czerniejące plamy na suficie świątyni. Szukaliśmy różnych metod wyjścia z tej sytuacji. Przeróżni fachowcy doradzali jak to zrobić. Ostatnia bardzo ostra i mroźna zima dała się szczególnie we znaki.

Na sumie w niedzielę zamarzało nawet wino w kielichu mszalnym. Postanowiliśmy wspólnie z Radą Parafialną w końcu rozwiązać te problemy. Na samym początku chodziło o zmianę ogrzewania. Ale niewiele by dała przy braku ocieplenia z góry tzn. sufitu. Podjęliśmy więc decyzję ściągnięcia blachy i uzupełnienia ocieplenia. Po ściągnięciu blachy okazało się jednak, iż położona kilkanaście lat temu wata pozjeżdżała ze stropu. Cztery piąte dachu to był suchy beton. Trzeba więc było zrobić całkowite docieplenie. Przy tej okazji została w szczycie założona wentylacja, a w suficie wywiercono otwory połączone rurą z wieżą. Wszystko po to, by budynek mógł oddychać. Przy ściągnięciu blachy okazało się, iż koroduje miejscami, więc po oczyszczeniu została ona pomalowana. To tak jak przy remontach prowadzonych w domu. Jedno się ruszy, a inne wychodzi. Dzięki Bogu, opiece błogosławionego Jana Pawła II, prace te zostały wykonane bez przeszkód. Trochę szyki mieszała czasem pogoda, no ale na nią nie mamy wpływu. Dziękuję w tym miejscu wszystkim pracującym przy dachu kościoła: ekipie blacharzy i parafianom, którzy w różny sposób włączali się w prowadzone prace. Szczególnie za kierowanie całą akcją p. Stanisławowi Witusikowi, p. Adamowi Brniakowi, p. Stankowi za prowadzenie logistyczne, by ludzie przychodzili. Panom Stachurskiemu i Grybosiowi, iż niemal codziennie czuwali nad całością prac i pilnowali, by arkusze blach trafiły na swoje miejsce. Wszystkim, którzy pomagali jeszcze raz serdecznie dziękuję. Bez waszego wsparcia nie udałoby się tego wszystkiego dokonać. Przekonaliśmy się, że wiele możemy zrobić, gdy jesteśmy razem. Bóg zapłać.

Tekst: Ks. Józef Pańczuk – proboszcz załęskiej parafii
Zdjęcia: Paulina Zoła